ابراهيم حقيقي در گفت‌وگويي با روزنامه همشهري از تجربه‌هايش در مورد آشنايي با بزرگان هنر و تجربه سينمايي‌اش سخن گفته است. حقيقي در اين گفت‌وگو اذعان داشته كه كل اطلاعات نقاشي مدرنش، نقاشي‌هايي بود كه مرتضي مميز در اول كتاب هفته مي‌گذاشت.

وي از نخستين آشنايي‌اش با مرتضي مميز گفت: «ترم دوم دانشگاه با مميز و پرويز كلانتري به كاشان رفتيم و قرار شد تصاويري از اكسپرسيوني (بيان،عبارت، حالت و چهره) كه برداشت كرده بوديم، تهيه كنيم. اين آغاز آشنايي من با مميز بود. بماند كه كلي به كارهايم خرده گرفت و بد و بيراه هم گفت! اما شانس آوردم تصوير را پاره نكرد. مميز باعث شد با سماجت در كار بفهمم چرا تصاوير تاييد نشد. مميز مشغول تاسيس رشته گرافيك شد و در دانشگاه هم تغييراتي اتفاق افتاد. پروفسور رضا هم‌ آمده بود و مميز از طريق او توانست رشته گرافيك را در دانشگاه تاسيس كند و آشنايي من با مميز ادامه يافت.»

وي همچنين درباره اولين نمايشگاه خويش گفت: «مميز و مثقالي جزو اولين كساني بودند كه نشان دادند جلد كتاب اهميت دارد و خود به تنهايي موضوعي است كه بايد به آن پرداخته شود. ناشران هم كم‌كم داشتند به اهميت جلد كتاب پي مي‌بردند. انتشارات اميركبير سفارش‌هاي زيادي را به مميز داده بود. كم‌كم با ناشران مقابل دانشگاه آشنا شدم. دوستي داشتم به نام پرويز اسدي‌زاده؛ او مرا با آقاي نيك‌دوست و انتشارات پيام آشنا كرد و من اولين جلد كتاب را براي الف خورخه لوئيس بورخس كشيدم، براي همين بود كه اسم نمايشگاه هم از 45 سال فعاليت را گذاشتم: «از الف تا...».»
وي در اين گفت‌وگو درباره تجربه سينمايي‌اش گفت: «پس از ‌آشنايي با مرتضي مميز ارتباطم را با او قطع نكردم. از او خواستم تا در ‌آتليه‌اش كار كنم اما در ‌آتليه كوچكش، محمدرضا عدناني و علي خسروي كار مي‌كردند و براي يك نفر ديگر جا نبود. يك روز در روزنامه خواندم كه مميز قرار است براي كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان فيلم بسازد. مميز را در حياط دانشكده ديدم و از او خواستم تا اگر كمكي لازم بود به من بگويد و او گفت اگر لازم بود، مي‌گويد. وقتي شروع به ساخت فيلم كرد، جزو كساني بودم كه در كنارش كاركردم .»

منبع: همشهري، ويژه‌نامه آخر هفته 6 و 7، شماره 115